سی و یک شب

آقای بروجردی رییس کمیسیون سیاست خارجی مجلس در دفاع از وزیر پیشنهادی امور خارجه گفته:یکی از راه?های برقراری ارتباط با دیگران، آشنایی به زبان است، که صالحی کسی است که این تسلط و ویژگی را دارد.

خوب به سلامتی یکی از علت های این همه عدم توافق و اختلاف ایران با کشورهای غربی و عربی عدم تسلط وزیر امور خارجه ما به زبان های عربی و انگلیسی بوده و از این پس در ارتباط ما با کشورهای انگلیسی و عربی زبان مشکل کمتری خواهیم داشت.

پیشنهاد می شود تمامی دانشجویان و فارع التحصیلان زبانهای خارجی خودشان را به عنوان داوطلب پذیرش سمت وزیر امور خارجه معرفی کنند تا اگر دوباره وزیر در سفر خارجی عزل شد ،گزینه های انتخابی به حد کفایت باشند.

آب بستند به جشنواره فیلم فجر امسال.اولش که اسم 16 فیلم درآمده بود، اسامی ای مانند مهرجویی، کیمیایی ، حاتمی کیا، کمال تبریزی، اصغر فرهادی و رضا میرکریمی در لیست بودند که باعث شد وزن جشنواره امسال در دوره هایی که در دولت نهم و دهم برگزار شده بود، بالاترین باشد.

اما یک دفعه گفتند که به خاطر حضور فیلمهای خوب، تعداد را 1.5 برابر می کنیم و شروع کردند به شل کردن شیر و در حالی که ملت منتظر حضور فیلمهای امثال صدرعاملی ،کمال تبریزی(پاداش و دونده زمین) ، کیانوش عیاری و حتی جیرانی و تهمینه میلانی و سیروس الوند و کاهانی و داود نژاد بودند، یک لیستی اعلام کرده اند که بیا و تماشا کن.

حالا هر چی می گم اگر بهترین منابع را در اختیار این افراد قرار دهیم نهایتا با مدیریت شان ضایع اش می کنند، مرتب نگو مدیریت اسلامی و الگوی پیشرفت.این خیاط های ما پارچه گیپور را زیر شلواری می کنند

تازه پر اقبال ترین فیلم کمدی امسال هم انتخاب حسن عباسی به عنوان داور است.

«مشروعیت، مقبولیت و مدیریت صحیح و کار آمد پایه و بقا هر حکومتی است.

آیت‌الله نوری‌همدانی با بیان این که حکومت علاوه بر مقبولیت و مشروعیت به مدیریت صحیح نیاز دارد، اظهارکرد: در زمان غیبت امام معصوم‌(ع)، فقیه عادل، شجاع، مدیر و مدبری مانند حضرت آیت الله خامنه‌ای باید در رأس حکومت باشد تا بتواند آن را بر اساس اسلام و ارزش‌های اسلامی مدیریت کند.»

من که نفهمیدم ایشان چه فرموده اند.شما را نمی دانم.

تیتر زده :«قطع موبایل ، اینترنت و پیامک در...»

جای سه نقطه اش می شود کلمات زیادی گذاشت.

قاهره، تونس ،اردن ، پاکستان و... ، تهران ، مشهد، اصفهان.

ایا شباهت ما با این کشورها فقط در رفتارهاست و یا در اندیشه ها و سیاست گذاری ها نیز.

«اکنون هم بسیاری افراد می‌گویند ما در کنار رهبری هستیم، ما با رهبری هستیم اما این حرف‌ها معنایی ندارد بلکه فقط باید از رهبری پیروی کرد»(شیخ حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات.اینجا)

«اگر تقلید به سرسپردگی تفسیر شود و به صورت «جاهل را با عالم بحثی نیست» و «ما دیگر نمی‌فهمیم» و «شاید تکلیف شرعی چنین و چنان اقتضاء کرده باشد» و امثال اینها ادا شود، «تقلید ممنوع» است»(شهید مطهری، بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، ص 50 تا 55)

یکی از بزرگترین انحرافاتی که امروز به آن دچار شدیم ، تغییر مفاهیم عاشورا به مواردی سطحی است.یعنی یک جورهایی ما داریم در خلاف جهت حرکت امام حسین(ع) حرکت می کنیم و تازه اسمش را هم گذاشته ایم عشق ناب و خالص و چه و چه.

حرکتی که اولین جنبه اش تفکر بود و پیشوایش صدا می زد که «الا ترون...؟» امروز تبدیل شده به فضیلت ندیدن و اسمش را هم گذاشته اند بصیرت.حرکتی که پویا و رو به جلو بود و سکون را نفی می کرد تبدیل شده به پیروانی که گریه می کنند چرا محرم و صفر تمام شده و یا ادعا دارند که دو ماه عزاداری کرده اند.

البته من منکر عزاداری نیستم ولی واقعا کجای مکتب گفته که پیروان عزیز! دو ماه برای پیشوایتان گریه کنید و بعد هم ده ماه منتظر محرم و صفر باشید تا دوباره برای او گریه کنید.کجا پا منبری شدن فضیلت بود؟

امروزه در هیات ها به جای آگاهی بخشی ، یک نوع حالت تخدیر و رخوت نسوخ کرده و اصل و هدف شده سینه و گریه و زنجیر و چه و چه.خوب نتیجه این تعطیلی تفکر و بیان اظهاراتی چون «همینکه هیات اومدی و مجلس گناه نرفتی دست ات را گرفتند» راه اندیشه و پویایی جامعه را گرفته و فقط نتیجه اش یکی دو هفته کاهش جرم و جنایت شده که علت آن این است که  مردم سرگرم هستند و شکم هایشان با غذای هیئت پر می شود.ولی بعدش دوباره بر می گردند سر خانه اول.

واقعا راز چرخش 180 درجه ای کوفیان در کمی عشق و تبعیت پذیری شان از اهل بیت بود؟ یا عدم تفکر و تجزیه و تحلیل شان ؟ و اینکه با سطحی نگری به دین نگاه می کردند و با تطمیع و تحمیق و تهدید قالب تهی می کردند.

حتما فراموش نکرده اید برخوردهایی که با برخی هنرمندان در یک سال و نیم اخیر و به خاطر مواضع سیاسی شان صورت گرفت.شاید برجسته ترینشان هم در مورد استاد شجریان بود که معاون رییس دولت و تعدادی نماینده اظهارات سخیفی در مورد او بیان کردند.

این نوشته را که دیدم یاد آن برخوردها افتادم.اصل مطلب را می توانید اینجا بخوانید.

«خبری را شریف رضی در قسمت حکمتهای نهج البلاغه آورده که سبب صدور و فضای آن را نگفته، (در منابع دیگر آمده) که یک شبی از شبهای ماه مبارک رمضان، بعد از افطار، امیر مومنان با تعدادی از اصحابشان (از اصحاب ادیب و شاعرشان) نشسته بودند و شب شعر داشتند. یکی یکی شعر می  خواندند و بر حضرت عرضه می کردند و از حضرت می خواستند که آن را نقد کند و حضرت نقد شعر می کرد. گویا ابو الاسود الدولی که جزو اصحاب بسیار گرانقدر امیر مومنان است، این سوال را پرسیده : به نظر شما، اشعر شعرا کیست؟ شاعرترین شاعر در میان شاعران از قدیمترین ایامی که ما می شناسیم تا به امروز، چه کسی است؟

حضرت یک جواب علمی دادند که شاعران همه در یک میدان اسب نتاختند، نمی  شود این طور حرف زد. از نظر علمی دقیق نیست، برای مقایسه باید این طور بگوییم که در غزل چه کسی برتر است؟ در قصیده...حتی این را خرد تر کنیم، بگوییم در قصیده در حوزه ی حماسه چه کسی بالاتر است؟ ... گفتند نه! شما در مجموع بگویید از ابتدا که ما می شناسیم تا به امروز چه کسی شاعرترین شاعران است. استادتر کیست؟ حضرت فرمود اگر این جوری بخواهیم قضاوت کنیم، بهترین شاعر، بالاترین شاعر، گرانقدرترین شاعر، از نظر شاعری و قدرت و سبک، ملک المضلین، پادشاه گمراهان است. منظورشان اِمرؤالقیس است. او شاعر جاهلی است که قصیده ی معروفی دارد به نام قَفا نَبکی و مشهور است که بر دیوار خانه ی کعبه آویخته شده بود، جزو معلقات بوده (اگر داستان معلقات درست باشد) به هر حال شاعر بی نظیری است. خودش چه جور آدمی  ست؟ یک فاسد به تمام معنا. انسانی است که در شعرهایش گناهانش را، خلافکاریهایش را می گوید. گاهی آدم بیتی از آنها را بخواند، داغ می شود. عرق بر پیشانی آدم می  نشیند از این صحنه هایی که بیان می کند. آدم فاسد و گمراهی است، پادشاه گمراهان. ولی شعرش عالیست.»

چند روز پیش برای کاری تحقیقی رفته بودم وزارت کار.بعد از صحبت با مشاور مربوطه به طبقه مورد نظر رفتم. درب اتاق ها بسته و مسئولین اشاره شده نبودند و همکاران دیگر هم از حضور یا عدم حضور آنها اطلاعی نداشتند.

به ناچار به اتاقی که درش باز بود و به نظر به موضوع سوال من کمی مربوط بود رفتم و بعد از کلی هندوانه گذاشتن زیر بغل همدیگر ، یکی شان که نان منزل را هم خریده و در نایلون گذاشته بود ،گفت که الان ساعت 14:15 است و ساعت کاری ما 14 تمام می شود و شما یک روز از صبح بیایید.پرسیدم صبحتان چند است؟ که جوابم شد ساعت 10 به بعد.

این هم از نتایج دور کاری و کاهش ساعت به ساعت کار اداری توسط دولت.

حالا اینجا وزارت کار! است ، بقیه جاها را خودتان حدس بزنید.

یک مشت انسان کله گنده نشسته اند و بعد از 14 جلسه کاری یک منشوری منتشر کردند که فقط شعار است.12 شاخصی که این عزیزان بیان کرده اند نمی توان حتی دو نفر از خودشان را متفق القول دانست.یعنی تا 4 تا مصداق در مورد مثلا آزادی مشروع بگذاری جلویشان ، نظراتشان متفاوت می شود.

حالا این درد مملکت ماست که با انتقاد امثال منی اصلاح نخواهد شد، بلکه هدفم از این نوشته این بود که حواسمان باشد چطور ساعتها کار و جلسه و گردهمایی و ... می تواند نتیجه ای این طوری داشته باشد.و خودمان در چنین دامی نیافتیم