سفارش تبلیغ
صبا ویژن

92/10/25
2:48 عصر

دعوتنامه ای برای جشنواره!

بدست روح اله ریاضی در دسته

می خواهم شما را به دو جشنواره فیلم و تئاتر فجر دعوت کنم. البته نه به عنوان یک مسئول و میزبان که به عنوان یک همفکر و هم نگاه.اگر آنچه در ادامه می نویسم، تا حدی دغدغه شما هست، پس با من همراه شوید و به این جشن واره تشریف بیاورید.

نگاه من به جشنواره تئاتر و به خصوص فیلم یک نگاه فعل گرایانه است. من فعل جشنواره رفتن را دوست دارم و البته به فیلم و تئاتر هم بسیار علاقمندم.اما چرا؟

1- جشنواره رفتن، فرصتی برای رها شدن از زندگی یکنواخت و بدون انگیزه روزمره است. همین که چند شب از سر کار و یا منزل برای برنامه ای به بیرون می رویم، تنفسی ایجاد می کند که یا موجب تنوع در زندگی می شود، یا فرصت هایی برای اندیشیدن فراهم می کند و یا انگیزه ای برای شروع مجددی می دهد که در روزمرگی مان فراموش اش کرده بودیم.

2- فرصت دیدن دوستان. این روزها فرصت ها برای دور هم جمع شدن و گپ زدن و احوالپرسی بسیار محدود شده و همه در ایمیل ها و موبایل هایمان خزیده ایم. جشنواره این فرصت را فراهم می کند که دوستانمان را ببینیم و در فرصت 10 دقیقه ای قبل و بعد فیلم و یا حتی بیشتر، تجدید دیداری کنیم.

3- فرصت در کنار خانواده بودن. چه دوستانی که همراه خانواده هر شب به جشنواره می آیند و چه آنانی که برای یکی دو شب این کار را انجام می دهند، لحظه هایی را در زندگی شان تجربه می کنند.جشنواره تفاوت هایی دارد که اگر یک بار امتحانش کرده باشید اصلا قابل مقایسه با سینما و تئاتر رفتن در بقیه روزهای سال نیست.

4- فرصت در کنار مردم عزیرم بودن ، بدون آنکه حس غریبی بهمان دست دهد و یا فضولی کرده باشیم. برای همین همیشه دوست دارم حتی اگر بلیط همه فیلم ها را داشته باشم ، باز هم برای یک یا دو تا فیلم توی صف بایستم. از صحبت در مورد فیلم شروع کنم و با دیدگاههای مردم ام و بازخورشان از وضعیت روز آشنا شوم. ناگفته نماند که طی این سالها چند دوست خوب هم در صف جشنواره پیدا کرده ام که هنوز هم با آنها ارتباط دوستی دارم.

پی نوشت: در مورد نمایش ها و فیلم های خوب از نظر خودم خواهم نوشت. پیش فروش تئاتر احتمالا از امروز یا فردا باشد و فیلم هم شنبه یا یکشنبه هفته بعد. علی الحساب عمده تئاترهای خارجی(لهستان و ایتالیا-سوراسه) و نمایش محمد رحمانیان گزینه های پیشنهادی من است. در ضمن بلیط تئاتر را می توان تک نمایشی خرید ولی برای فیلم پیش فروش فقط به صورت سری 11 فیلمه است.سوالی داشتید در خدمتم.

 


92/10/24
1:38 عصر

محدوده تقلید صحیح

بدست روح اله ریاضی در دسته

دینداران باید با تشخیص قلمرو تقلید صحیح که به حوزه" احکام "مربوط می شود، در قلمرو "مصادیق"، از عقل و دانش خود استفاده نموده و به دور از تقلید باطل، آگاهانه و بر اساس تحقیق تصمیم گیری کرده و در مصادیق مانند ماهواره منتظر فتوای حلال یا حرام از سوی فقها نمانند. زیرا آنان غالبا با تأخیر و احتیاط نظر داده و چه بسا در شرایطی که ابزار های نو، کاملا شیوع پیدا کرده و فراگیر شده، و دیگر مخالفت با آن ها هم فائده ای ندارد، فتوا به حلّیت می دهند! چه این که اختلاف نظر های آنان درباره مصادیق، پیوسته وجود داشته و دارد.

اصل مطلب را اینجا دنبال کنید.


92/10/9
2:18 عصر

افتخار یا سرافکندگی!

بدست روح اله ریاضی در دسته سیاست ما عین چی ماست؟

خیلی وقت است که قصد ندارم سیاسی بنویسم.این سطور را فقط به عنوان یک سوال ببینید و لاغیر.

موتور حماسه سازی و زوم کردن روی 9 دی بدجوری روشن شده و سروصدایش هم گوش فلک را کر کرده، اما با عقل مهجور و محبوس من، نه تنها 9 دی یک واقعه حماسه آفرین و یادبود وار نیست، بلکه حتی یک نقطه تاریک هم هست.چرا؟... عرض می کنم.

خودشان می گویند مردم در 9 دی برای دفاع از ولایت و نظام به صحنه آمدند.توی دهن فتنه گران و به تعبیر خطرناکتر «کودتاچیان» زدند و سخنران مودب آن روز هم آنان را گوساله و بزغاله خطاب کرد.بعضی هایشان که می گویند مردم از اول هم ولایی بودند و فقط...

بله! فقط بروز نمی دادند. یعنی بعد از 22 خرداد و با کمی اغماض 29 خرداد، این جماعت فتنه گر هر کاری خواستند کردند و عکس آتیش زدند و بمب گذاشتند و براندازی سازی کردند و مردم خداجو و همیشه در صحنه و ولایی و انقلابی، با وجود تهدیدهای سران نظام و دادگاه ها و اخبار یک طرفه تلویزیون ، خم به ابروی مبارک نیاوزدند و در منزل نشستند و 20:30 دبدند.آن هم نه یک ماه و دو ماه، بلکه 7 ماه و در نهایت هم با تحریک احساسات حسینی شان و با ارائه اخبار یکسویه، این جماعت که نمی دانیم واقعا چند نفر بودند به صحنه آمدند.

9 دی یعنی از 22 خرداد و با وجود تهدیدات 29 خرداد، همین جماعت 9 دی ای هم نسبت به ادعای حکومت مبنی بر سالم بودن انتخابات و چی و چی بودن فتنه گران شک داشتند و اگر نداشتند هم حاضر نشدند به بهانه های مختلفی که ایجاد شد به صحنه بیایند.بقیه که جای خود دارد!