سفارش تبلیغ
صبا ویژن

89/10/30
12:42 عصر

وقتی مردم رشد نمی کنند

بدست روح اله ریاضی در دسته

البته وقتی «اندیشیدن» نه تنها یک «حق» بلکه یک «وظیفه» تلقی می­ شود، و برای این کار «آگاهی از نظرات مختلف» توصیه می­ شود، قاعدتاً می­ پذیریم که چنین «اقدام متهورانه»ای در مواجهه به نحله­ ها و گرایشات متفاوت، ممکن است «آفت­هایی» نیز برای برخی اشخاص داشته و «همه» اهل فکر را به «درک حقیقت» نرساند. به کارگرفتن قواعد منطقی بحث، دوری از پیش­داوری و احتیاط در مواضع لغزش اندیشه، هرچند این «خطر» را کاهش دهد، ولی احتمال آن را به صفر نمی­ رساند، مقدس­ مابان به همین دلیل، توصیه اکید به متدینان دارند که ایمان تقلیدی خود را در معرض چون و چراها قرار نداده تا از آسیب شک و تردید­ها، سالم بمانند.
ولی عموم متفکران اسلامی که راه «تحقیق در اصول اعتقادی» را باز می­ دانند، نمی­ توانند چنین توصیه­ ای را بپذیرند. به علاوه که این توصیه، هرچند در آغاز «ایمان مقلدان» را در حصار قرار می­ دهد، ولی وقتی که ضربه­ های بیرونی در اطراف آن متراکم می­ گردد، به یک­باره، «خطر ویرانی» آن را تهدید می­ کند. و اگر فرضاً در برخی از دوره­ های ایمانی، چنین شیوه­ هائی، کارآمد بوده است، در عصر حاضر و برای انسان معاصر که «آگاهی و اطلاعات»، همه ذهن­ها را تحت تسخیر خود درآورده، کارائی خود را عملاً از دست داده است، لذا نه تنها به «تحکیم عقیده» نمی­ انجامد، بلکه بر «اصالت و اعتبار عقیده» ضربه می­ زند. تاثیر دیگر این «هراس افکنی»، «رکود» فکری در میان مومنان است، به تعبیر شهید مطهری:
«اگر به مردم در مسائلی که باید در آن­ها فکر کنند، از «ترس» اینکه مبادا اشتباه بکنند، به هر طریقی آزادی فکری ندهیم یا روحشان را بترسانیم که در فلان موضوع دینی مبادا فکر کنی که اگر فکر بکنی و یک وسوسه کوچک به ذهن تو بیاید، به سر در آتش جهنم فرو­می­روی، این مردم هرگز فکرشان رشد نمی­ کند و پیش نمی­ رود.»(مرتضی مطهری، پیرامون جمهوری اسلامی، ص123)
برخی علمای اسلامی، در یک اظهار­نظر شگفت­ آور، گفته­ اند که این آزادی برای مراجعه به سخنان مختلف، مربوط به مواردی است که «امید هدایت» وجود داشته باشد، ولی اگر پس از بررسی، ثابت شود که فلان کتاب، گمراه­ کننده است، چنین اجازه­ ای وجود ندارد، پس کسی که در حال تحقیق از مذاهب مختلف برای پذیرش دین صحیح است، این کار برایش مجاز است، ولی بعد از ثبوت مطلب، باید آن را به عنوان یک «ماده سمی» از دسترس این و آن، خارج کرد. (تفسیر نمونه،ج19، ص417)
 ولی سئوال جدی آن است که وقتی می­ گوئیم: «هر گاه بعد از بررسی ثابت شود که فلان کتاب گمراه­ کننده است، اجازه وجود ندارد»، مقصود «ثبوت گمراه­ کننده بودن» در نزد چه کسی است؟ آیا افراد خاصی در جامعه باید برای دیگران تصمیم بگیرند، و دیگران باید از آن­ها تبعیت کنند؟ در این صورت اجازه تحقیق فقط به همان «افراد خاص» اختصاص دارد و دیگران باید همیشه «مقلد» بمانند؟ و اگر پیش از انتخاب مذهب، مراجعه به منابع فکری، آزاد است، پس چرا بعد از تشخیص و انتخاب، باید آن آثار را از دسترس دور کرد؟ آیا خود شخص محقق، پس از انتخاب، آن آثار گمراه­ کننده را «برای خودش» نابود کند، یعنی تحقیق فقط در یک مرحله آزاد بوده، و بعد از مسلمان شدن، راه برای تحقیق مسدود می‌شود؟و یا این آثار را «برای دیگران» نابود می­ کند،یعنی دیگران وظیفه  تحقیق دارند، ولی ما نباید در این راه به آن­ها کمک کرده و آثار مختلف را به آن­ها نشان دهیم؟! مگر نه این است که «این و آن» هم مشمول دعوت این آیه در «شنیدن قول» هستند و به حکم عقل و شرع، مجاز به تحقیق هستند، پس چرا بعد از آنکه ما مطلبی را باطل می­ دانیم، باید آن را از «دسترس این وآن» خارج کنیم؟
کامل اش را اینجا بخوانید.

89/10/27
4:33 عصر

منشور کلی گرایی

بدست روح اله ریاضی در دسته

یک مشت انسان کله گنده نشسته اند و بعد از 14 جلسه کاری یک منشوری منتشر کردند که فقط شعار است.12 شاخصی که این عزیزان بیان کرده اند نمی توان حتی دو نفر از خودشان را متفق القول دانست.یعنی تا 4 تا مصداق در مورد مثلا آزادی مشروع بگذاری جلویشان ، نظراتشان متفاوت می شود.

حالا این درد مملکت ماست که با انتقاد امثال منی اصلاح نخواهد شد، بلکه هدفم از این نوشته این بود که حواسمان باشد چطور ساعتها کار و جلسه و گردهمایی و ... می تواند نتیجه ای این طوری داشته باشد.و خودمان در چنین دامی نیافتیم


89/10/22
9:25 صبح

تعبد اطلاعاتی

بدست روح اله ریاضی در دسته

آنچه طی این روزها در مورد دستگیری ضاربین دکتر علیمحمدی گفته می شود یک مشت حرفهای کلی و بدون سند و مدرک است.

مثل اینکه در فضای اطلاعاتی و امنیتی ما هم به مانند بسیاری از فضاها ، رغبتی به ارائه دلیل و اقناع مخاطب وجود ندارد و همه می خواهند با زدن برچسب دین و مذهب و ... در مورد اخبارشان هم مردم را به تعبد وادار کنند .


89/10/10
7:0 عصر

حماسه واقعی!

بدست روح اله ریاضی در دسته

«حماسه ها به لحاظ اهداف و آرمانهایی که دارند گاهی مقدس هستند و گاهی نامقدس.حماسه مقدس آن است که به عدالت،حقیقت ،انسانیت و کمال جامعه بشری می اندیشد و محدود به خواسته ها و خواهش های نفسانی شخص حماسه ساز یا گروه و جمع خاص وابسته به او نمی شود.

اما ارمان حماسه نامقدس کشورگشایی، دنیاطلبی، رسیدن به حطام پست مادی، به دست آوردن قدرت ظاهری و خلاصه اشباع روحیه درنده خویی و ارضای خوی جاه طلبی شخص حماسه ساز است.گر چه اجمالا منفعتی برای دیگران هم دارد ،ولی در اندیشه اصلاح نسل بشر و جامعه انسانی نیست.»( آیت الله جوادی آملی،حماسه و عرفان ،صفحه 88)


89/10/6
8:17 صبح

فتوا و شعور شهروندی

بدست روح اله ریاضی در دسته

«در عصر حاضر، در اثر علل و عوامل متعدّدی، تردید در صحّت استنباط و اجتهاد فقیه، در میان مقلّدان نادر نیست و گاه این تردیدها چندان قوّت پیدا می‌کند که مقلّد را نسبت به یک فتوا بی اعتماد می‌نماید. در این صورت چنین فتوائی نمی‌تواند برای او «حجت شرعی» باشد و باید به فتوای دیگری که چنین محذوری ندارد، عمل کند. . به همین دلیل است که فتوا در عصر ما، از آن استحکامی که در میان عامه مردم برخوردار بود و بدون چون و چرا، پذیرفته می‌شد و گاه در اثر یک تصور جاهلانه، اجتهاد «خطا ناپذیر» تلقی شده و محصول آن عیناً همان «حکم واقعی» پنداشته می‌شد، و حتی هر فتوا، ممهور به مهر ولی عصر (ع) دیده می‌شد، کاملاً فاصله گرفته است.»

حوصله کنید و همه اش را در اینجا بخوانید.از یک استاد خارج فقه و اصول چنین سخنانی بدیع و مورد تامل است.