سی و یک شب

[نوشته ی رمز دار] به قسمت نظرات مراجعه کنید

انتخاب هایی که بهترین بازیگر زن اش می گوید می دانم برای همه شما انتخاب شدن من عجیب بود و بهترین کارگردانش جایزه اش رو به ابوالقاسم طالبی می ده و میرباقری رو استاد خودش می دونه باید نمرده بر آن نماز کرد.بقیه انتخاب ها بماند!

بهترین انتخاب ها بازیگران مکمل بودند.

مطلب بعدی ام برای جشنواره هنوز محفوظ است!

خیلی دوست ندارم در مورد نامزدها و برندگان جشنواره صحبت بکنم.به خاطر آنکه فضای انتخاب ها کاملا دولتی و سیاسی است و دوره ای را به یاد ندارم که جنبه هنری کار بر غرایض سیاسی آن بچربد.اما بعضی نامزدهای انتخابی آنقدر پرت هستند که لازم می دانم اشاره ای به آنها بکنم.

در بین فیلم های اشاره شده روزهای زندگی، ضدگلوله و گشت ارشاد را ندیدم اما نامزدی روزهای زندگی در 14 رشته در جشنواره ای که عمده منتقدان بر این باور هستند که فیلم خیلی خوب و عالی نداشتیم بسیار سوال برانگیز است.این فیلم فقط در دو رشته بازیگر مکمل نامزد نشده که آن هم به دلیل عدم حضور بازیگرانی از این دست بوده است.اما فیلم ملکه را که دیدم و ریتم کند آن مورد اذعان همه بود و به داستان فیلم بر می گشت معلوم نیست چگونه در بخش فیلمنامه و بازی ها کاندید شده است! و با 13 نامزدی بعد از روزهای زندگی رکورددار است.فیلم سوم زیادی توجه شده هم نارنجی پوش داریوش مهرجویی است که نامزدی لیلا حاتمی و میترا حجار در آن بسیار تاسف برانگیز است.

از ان طرف سه تا فیلم داریم که مورد بی مهری عمدی قرار گرفته اند.اول بی خود و بی جهت کاهانی که از دید داوران اصلا ارزش یک نامزدی را هم نداشته و دوم برف روی کاج ها که فقط ویشکا آسایش اش نامزد شده و مهناز افشار که بازی به نهایت ضعیف تری در پول چوبی به نسبت این فیلم داشته در این فیلم نامزد نشده و در نهایت پذیرایی ساده مانی حقیقی که در فیلمنامه به نظرم با تفاوت فاحشی در صدر قرار می گرفت و بازی مانی هم دیده نشده.

اما سایر انتخاب های خنده دار عبارتند از بازیگرهای «یه عاشقانه ساده» و به خصوص مصطفی زمانی اش و بیتا فرهی فیلم صدرعاملی و شبنم مقدمی بوسیدن روی ماه و صداگذاری خرس و چهره پردازی یه عاشقانه ساده و ...

در مورد فرهاد اصلانی در فیلم خرس هم به نظرم نقش دوم یود و قطعا بهترین نقش دوم جشنواره .حالا چطور دوستان نقش اولش کردند ،بماند!

بهترین ها را در زیر می آورم و آنهایی که قرمز شده اند به نظرم با اختلاف فاحشی اول هستند.

بهترین فیلم: پذیرایی ساده

بهترین کارگردان: عبدالرضا کاهانی

بهترین فیلمنامه: پذیرایی ساده

بهترین بازیگر نقش اول مرد: نداریم

بهترین بازیگر نقش اول زن: ترانه علیدوستی

بهترین بازیگر مکمل مرد: فرهاد اصلانی

بهترین بازیگر مکمل زن: ویشکا آسایش و با تقدیر از یکتا ناصر

بهترین فیلمبرداری: برف روی کاج ها

بهترین موسیقی: برف روی کاج ها

در مورد سایر موارد چون فیلم های مهم را ندیده ام قضاوت کردن در موردشان سخت است.

پی نوشت: پرونده جشنواره را در پست بعدی می بندم و نقد مفصل فیلم ها را می گذارم برای اکران عمومی آنها

«برف روی کاج ها» فیلم متوسطی است.نمی دانم علت این همه اقبال به آن چه بوده؟ پیمان معادی در کنار اصغر فرهادی و یا پیمان معادی نویسنده و یا بازیگران نسبتا مطرح آن.فیلم معادی داستان ندارد.یعنی آنچه که با اوج و فرود همراه باشد و شما را تا به انتها بکشاند.کاراکتر خوبی را تعریف کرده که البته بازی نچسب مهناز افشار از عهده آن برنیامده.به جایش بازی برون گرای ویشکا آسایش را بیشتر پسندیدم.در آوردن نقش های درون گرا کار سختی است که بهرام رادان هم نتوانست از عهده اش در پل چوبی بربیاید.

اطرافیانی که با هم از سالن آزادی بیرون می آمدیم هم نظر مساعدی نسبت به فیلم نداشتند و حتی حضور تمامی عوامل فیلم در سالن نتوانست ما را به وجد بیاورد.فیلم نماها، فیلمبرداری و حتی کارگردانی قابل ستایشی دارد به خصوص که پیمان معادی تجربه اولش بوده.(امتیاز 6 از 10)

هنوز فیلم های کاهانی و مانی حقیقی بهترین های جشنواره بودند.فقط حیف که نوع نگاهشان هنوز برایم قابل قبول نیست.

دیروز سه تا از بحث برانگیزترین فیلم های جشنواره را دیدم.از دو تایش اصلا خوشم نیامد.

اولینشان «نارنجی پوش» داریوش مهرجویی بود.فیلمی به سبک و سیاق «طهران تهران»؛ که به مستند می زند و قصه نمی گوید و از همان فلسفه بازی های حال به هم زن مهرجویی در پس زمینه دارد.شاید به تعبیر حسین، پاسخی بر جدایی نادر... باشد ، که اگر آشغال ها را تمیز کنیم ،اینجا هم می شود زندگی کرد.(امتیاز 4 از 10)

دوم «بوسیدن روی ماه» که بیشتر به فیلم های تلویزیونی شباهت داشت و به نظرم از لحاظ تعریف شخصیت از «طلا و مس» عقب تر بود.(امتیاز 6 از 10)

اما پل چوبی را خیلی پسندیدم.یک سبک نویی داشت و عاشقانه زیبایی بیان کرده بود.فقط ای کاش دیالوگ هایش کمی کار شده تر بیان می شد.(امتیاز 8 از 10)

بعضی وقت ها قرار نیست کار پیچیده ای انجام دهیم.فقط کافیه داستانمان را روایت کنیم و همین باعث می شود داستان ساده و در گروه سنی کودک و نوجوانمان ،بزرگسالان را هم مسحور کند و گذر زمان را فراموش کنند.این کاری است که اسکورسیزی زرگ در «هوگو» انجام داده و فیلمی دو ساعته را به تجربه ای لذت بخش تبدیل کرده است.

همین امشب یک فیلم دو ساعته دیگر هم دیدم به نام«ملکه».که ریتم کندی داشت و نگاه تازه تری نسبت به مقوله دفاع مقدس و جنگ. کم کم نگاه کارگردان ها و حتی دولتی ها به جنگ انسانی تر می شود.(امتیاز 6 از 10)

دو فیلم «پله آخر» علی مصفا و «یک روز دیگر» حسن فتحی هم علامت سوال های زیادی در ذهن من ایجاد کرد و اصلا نفهمیدم این دو فیلم برای چه ساخته شده بودند.(امتیاز هر دو 4 از 10)

امیدوارم یک روزی وقت شود در مورد فیلم کاهانی و مانی جقیقی بنویسم.

یک فیلم خوب دیگر در جشنواره سی ام.با یک سکانس ابتدایی واقعا معرکه و یک داستان پر از غافلگیری و بازی های واقعا درجه یک از مانی حقیقی و ترانه علیدوستی(که دومی گزینه اول سیمرغ است).

بعد از فیلم کاهانی چشم مان به دومین فیلم خوب جشنواره روشن شد.مبارک همه باشد و هر کسی توانست برود این فیلم را ببیند.

اسم فیلم «پذیرایی ساده» بود .ساخته مانی حقیقی!(امتیاز 8 از 10)

انیمیشن «تهران 1500» بهرام عظیمی هم اثری قابل ارزش است که فقط متاسفانه هیچ روند داستانی درست و درمانی ندارد.انگار انیمیشن های سیا ساکتی را به هم بچسبانید که هر کدامشان به نوعی قشنگ بودند.البته کیفیت انیمیشن ها بسیار بالاست ولی خیلی ایرانی است که ای کاش این همه زحمت که کشیدند یک چیزی می ساختند که برای مخاطب جهانی هم قابل لمس باشد.(امتیاز 5 از 10)

زیر تیتر: چرا فیلم کاهانی بهترین فیلمی است که تا به امروز دیده ام؟

فیلم کاهانی داستان دارد.فراز و فرود دارد.اگر رهایش کنی خودش جلو می رود و نیازی ندارد با آبمیوه و ویتامینه و چیپس و پفک تحمل اش کنی.خلاصه اش می شود این که برعکس بسیاری از فیلم های امسال با یک فیلم طرف هستیم.یعنی آنچه که در سینما می توان نشست و نظاره گرش بود.جذب اش شد و با شخصیت هایش همراه شد.

این مطلب تکمیل خواهد شد...

فیلم رضا عطاران یک کمدی متفاوت است و اگر چه در قصه گویی و بازی ضعف های عمده ای دارد ولی من از آن خوشم آمد.و حق می دهم به غالب دوستانی که از این فیلم خوششان نمی آید. یک جورهایی مرا یاد خیابان های ارام کمال تبریزی انداخت که امیدوارم هر چه زودتر به اکران در بیاید.(امتیاز 6 از 10)

اما «تلفن همراه رییس جمهور» علی عطشانی یک ایده خوب داشت که به خوبی هرز رفته بود.شاید موج منفی برخی دوستان سینمایی هم باعث شد خیلی با فیلم تعامل بر قرار نشود.ولی به جز بازی خوب مهدی هاشمی به کجای داستان و دیگر خصیصه های سینمایی فیلم می توان توجه کرد.ای کاش اجازه می دادند فیلم را کمال و یا محمدرضا هنرمند بسازند.(امتیاز 1 از 10)

«در انتظار معجزه»

نمی دانم این اسم فیلم است یا سطح توقع ما از کارگردان «من ترانه پانزده سال دارم». این چی بود ساختی آقای صدرعاملی.بمیرم برای غربت اون اقایی که فیلم سازهای ما این گونه برایشان فیلم می سازند.و البته یک امتیاز منفی درست به حمید فرخ نژاد و بیتا فرهی و تمامی عوامل این فیلم که آن را ساخته اند و یا در آن نقشی داشتند غیر از اصغر فرهادی که تم اولیه فیلمنامه از او بوده و اگر فیلم را ببیند یحتمل سکته کند.(امتیاز صفر از 10)

اعتراف می کنم که هنوز نتوانستم با جهان بینی عبدالرضا کاهانی ارتباط برقرار کنم.این حس را در مورد فیلم های اول اصغر فرهادی هم داشتم اما با «درباره الی» و «جدایی» آن دنیای تلخ و گزنده برایم کاملا باورپذیر شد. اما این عدم تعامل با دنیای کاهانی باعث نمی شود که فیلم او را بهترین فیلمی که تا به الان دیدم ، ندانم.به جز بازی خاص و نچسب نگار جواهریان بازی ها قابل قبول بود و حتی کودک داستان بازی بهتری داشت.سر فیلم هم حوصله ام سر نرفت و یک اتفاق ساده و روزمره به زیبایی تبدیل به یک داستان خوب شده بود.به نظرم «بی خود و بی جهت» ارزش توی صف ایستادن دارد.(امتیاز 8 از 10)

اما «یه عاشقانه ساده» یه افتضاح ساده بود.شاید بپرسید مگر افتضاح پیچیده هم داریم؟ گاهی وقت ها سر یک فیلم خیلی زود به این نتیجه می رسی که بلند شی و بری.نه داستانی ،نه بازی جذابی و نه حتی یک سکانس قابل قبول.اصلا نمی دانم برای چی این فیلم ساخته شده بود و سامان مقدم کافه ستاره و پارتی کجا فرار کرده است؟حالا که یوزارسیف سلحشور را داشتیم فقط جای کاهنان معبد آمون خالی بود و یک تشکر از فرج ا... خان!(امتیاز صفر از 10)