مهمترین خبر این روزهای من،قطعی سه روزه اینترنت مان بود.مخابرات هم بنابر عادت مالوف ،لزومی به اطلاع رسانی در این زمینه ندیده بود.جبرا سه روز از فضای وب و وب گردی فارغ بودم.البته جسته و گریخته خبرها را از روزنامه ها پی گیری می کردم. خبرهایی که شاید برای برخی دوستان من مهم باشد ،ولی برای بنده ،از ابتدایی ترین ارزشهای خبری هم برخوردار نبود.
ارزشهایی چون دربرگیری، شهرت، تضاد و اختلاف، شگفتی، بزرگی و فراوانی تعداد و مقدار، تازگی و مجاورت.
شاید برای کسانی که دروغگویی و بی ادبی و تهمت و بی انصافی و ...را در خط ولایت می دانستند و مثلا حالا خط روی خط شان افتاده تامل برانگیز باشد،ولی برای من نوعی حتی اگر ولایت هم این رویه های ضد دینی و انسانی را تایید کند،نتیجه آن است که ولایت از خط خودش خارج شده.
اندک افرادی که خود را به نفهمی زده اند و اکثر افرادی که منافقانه و برای اهداف دنیایی دم از مکتبی و مذهبی و اصول گرا بودن و شعارهای بی پایه و مفهوم می زنند را به جمله استاد بزرگوار؛ آیت الله مجتبی تهرانی (حفظه الله) ،ارجاع می دهم که سال گذشته خطاب به مدعیان و با صراحت فرمود:« بس کنید این مزخرفات را !»
که
مرا به خیر تو امید نیست،شر مرسان