19 روز تا انتخابات
پدیده های اجتماعی هر کدام ذات و ماهیتی تفکیک ناپذیر دارند.
وقتی صحبت از «انتخابات» می کنیم، نمی توانیم آن ماهیت و ذات را نادیده بگیریم و به هر پدیده ای انتخابات بگوییم.
از نظر من برای «انتخابات» می توان دو شرط حداقلی تعریف کرد.
اول اینکه در آن امکان «انتخاب» وجود داشته باشد. یعنی حداقل با بیش از یک نوع فکر و سلیقه و برنامه مواجه باشیم که امکان تفکیک و تمایز آنها کاملا وجود داشته باشد. این به معنای تعدد افراد نیست.چه بسا در انتخاباتی 10 نامزد وجود داشته باشند اما همه یک حرف بزنند و صرفا در شکل و شمایل ، سخنان متفاوتی بگویند. یا آنکه شاید در حد اجرا و تصمیم های جزیی، و یا بخشی، تفاوت هایی باشد اما در حد استراتژی و تصمیمات کلان، تمایزی وجود نداشته باشد.
دوم اینکه امکان «تاثیرگذاری» انتخاب من وجود داشته باشد. چه بسا 10 نامزد متفاوت داشته باشیم ولی از همین الان مشخص است که چه کسی رییس جمهور می شود. یا برخی از این نامزد ها به تعبیری صرفا گرم کننده تنور انتخابات هستند و قرار است ژست بازنده آبرومند را بازی کنند.
یا آنکه شرایط به گونه ای است که نمی توانند در انتخابات موفق شوند.منظورم از تاثیر گذاری صرفا در انتخاب و جابجایی افراد است والا می توان تاثیرگذاری را در بعد از انتخاب هم در نظر گرفت و مثلا بیان کرد که آیا شخص می تواند برنامه هایش را پیاده کند یا نه؟
برای شرط اول می توان انتخابات دوره سوم ریاست جمهوری را مثال زد که حتی نامزدهای تایید صلاحیت شده هم می گفتند که انتخابشان فلانی است.
در مورد دومی هم انتخابات اخیر مجلس مثال خوبی است که در آن حتی اگر همه منتقدین وضع موجود از اصلاح طلب و گروه علی مطهری رای می آوردند هم می شدند یک اقلیت محدود در مجلس.
یادداشت بعد: در مورد این است که انتخابات اخیر آیا این شرایط را دارد یا نه؟
