حاج آقا جون!... دستتونو بدین به من...کمکتون کنم پاشین از روی زمین...آخه تواضع هم حدی داره!...شما توی این لباس بر روی منبرها جا دارین...نه این جا روی زمین...می خواین بگین خاک پای مردم هستین؟...اومدین برای خدمت؟...خوب این راهش نیست...این کارها در شان شما نیست...خوبی ات نداره...انقدر کارها می تونین بکنین تا مردم منظورتون رو بفهمن...یه خورده خالی از تکبر...حرف دل مردم رو روی منبر زدن...حواستون به درد و رنج هاشون بودن...اصلا مردم ما خیلی کم توقع هستن...همین که احساس کنن شما یکی از اونا هستین...درکشون می کنین...براشون بسه...شیفته تون می شن...فقط تورو خدا سیاسی کاری رو بذارین کنار...این حرف های خوشگلی که می زنین برای همین یک دو هفته نباشه...مصلحت و منقبت رو بسپارین به اهلش...بفرمایین تو کاری که تخصص دارین وارد شین...
بابا!...
خسته شدم از بس روضه خوندم...این که کار شماست...دستتون رو بدین دیگه...
اما شما که دست ندارین...اینجا فقط سرتون رو زدن...چه تیریپی ور داشتین...انگاری فکر می کنین...به گمونم از دست مردم افتادین روی زمین...خدا کنه از چشم و دلشون نیافتین...خدا کنه!
