قبلش: بگویم که این سوالاتی که در ادامه می آورم از نگاه یک مقلد است.و من صرفا می خواهم این مساله برای خودم و دیگر دوستان مشخص شود.برای همین هم اینجا آوردم چون مخاطبان این وبلاگ با بزرگانی در تماس هستند که می توانند این سوالات را از آنها بپرسند و ذهن کنشگر امثال بنده را روشن سازند.
از جستجویی که در رساله ها و استفتائات پرسیده شده از مراجع عظام کرده ام ، دو سوال در ذهن ام ایجاد شده است.
اول اینکه در قریب به اتفاق رساله ها آمده است که اگر شخصی به این نتیجه برسد که روزه برای او ضرر دارد، می تواند و حتی باید روزه اش را بخورد.کاملا هم بر مبنای تشخیص شماست و اگر حتی دکتر متخصص هم به شما امر کند، شما وقتی می توانید روزه نگیرید که خودتان به سخن او اعتماد کرده باشید.
حالا سوال من این است : می شود روزه ضرر نداشته باشد؟
آن هم در گرمای بالای 40 درجه و زمانی بیش از 16 ساعت و به مدت یک ماه.یعنی من هنوز ندیده ام که جمعی از متخصصین مختلف بیایند و بگویند که روزه هیچ ضرری برای بدن شخص سالم ندارد.آن چه من تا به امروز از نحوه مدیدریت بدن انسان فهمیده ام این است که بدن ما خود به خود سعی در هشدار دادن و رفع آسیب ها می کند.و اگر چه ممکن است گاهی اوقات به خطا برود اما در بیشتر موارد سیستم آن به گونه ای است که در مقابل فشارهایی که به آن می آید واکنش نشان می دهد.
این که می فرمانید اگر روزه ضرر داشت نگیرید ولی اگر مشقت داشت باید بگیرید مفهوم اش برای من نامشخص است.یک وقتی ضرر مشخص و آنی است مانند کسی که یک بیماری حاد دارد و با نخوردن، آن بیماری به یک باره عود می کند.یک وقت تدریجی و در طول زمان است.مثلا 16 ساعت اب نخوردن موجب هیچ ضرری برای کلیه ها و دیگر اعضای بدن در طول سالیان دراز نخواهد شد؟اگر می شود حکمش چیست؟
و اما نکته دوم.ما کشوری در حال توسعه هستیم که بر اساس چشم انداز تعیین شده قبول کرده ایم که الان جایگاه مناسبی نداریم و می خواهیم به آن جایگاه برسیم.از طرفی دولت چند سالی است که ساعت کار ادارات را کاهش می دهد و اگر چه شاید این کار مشکل قانونی داشته باشد ولی بالاخره روزه گرفتن در این هوا کارایی و اثربخشی افراد را کاهش خواهد داد که چون پژوهشی در این زمینه انجام نگرفته از میزان دقیق آن اطلاعی نداریم.
خود من تقریبا کارایی ام به نصف حالت عادی کاهش پیدا می کند؛یعنی اگر روزی 12 ساعت بتوانم کار کنم الان به حداکثر 6 ساعت مفید خواهد رسید.
از طرفی یک استفتائی از امام خمینی دیدم که گفته بود اگر نماز اول وقت خواندن در اداره ای موجب تاخیر در ارئه خدمات به مردم شود باید نماز در بعد از ساعت اداری خوانده شود.
حالا سوال من است است: حکم این کاهش تولید و کاهش کیفیت و زمان ارائه خدمات به مردم به خاطر روزه دار بودن چیست؟
اگر روی همان 50 درصد کاهش تاکید کنیم در طول سال نزدیک به 4 درصد کاهش کارایی و تولید خواهیم داشت و در مورد تاخیر در خدمات هم محاسبات دقیق تری باید انجام شود.
در پایان باز هم تاکید می کنم که هدف من تنها مشخص شدن این موضوع و پذیرفتن تبعات آن است و الا اینکه بخواهم القا کنم که روزه بگیریم یا نگیریم از دانش من خارج است و من هنوز هم مقلدی هستم که اگر توفیق شود روزه هایم را تمام و کمال خواهم گرفت.
