از آنجایی که با این سخنان جناب افروغ موافق هستم.عمده اش را اینجا می آورم.گویی نظر خودم را نوشته ام.
«به نظر من ما نمی?توانیم بدون اینکه دستی در شرایط کنونی ببریم و تغییر و تحولاتی ایجاد کنیم، بیش از حد خوشبینانه وارد فضای انتخاباتی مجلس نهم شویم. حداقل باید به این نکته توجه داشته باشیم که سلب اعتمادی صورت گرفته است. یعنی آن اطمینان خاطر وجود ندارد. چه از ناحیه نخبگانی که می خواهند وارد عرصه شوند و خودشان را عرضه کنند و چه از سوی مردمی که می خواهند رای دهند.
به گفته وی، قرائن نشان می?دهد که ما حضور نخبگی و مردمی پررنگی به خاطر مسائلی که اتفاق افتاده نخواهیم داشت. مگر اینکه بخواهیم بگوییم هیچ مساله ای نبوده و اگر هم بوده نباید درباره آن حرفی بزنیم! اگراینچنین است که دیگر از من پاسخی نخواهید. چون من معتقدم که به خاطر اتفاقاتی که افتاده، سلب اعتماد عمومی رخ داده و حوادثی قبل، حین و بعد از انتخابات ریاست جمهوری دهم رخ داده که باید مرمت شود. مثلا تهمت?ها و افتراهایی زده شده که نه سندی برای اثبات آن ارائه شده و نه عذرخواهی صورت گرفته است. البته این مربوط به طرفین است نه یک جناح خاص. البته نقد من به آنها که در قدرت و دولت هستند بیشتر است.
به نظر می?رسد که اگر عطف به این قرائن بخواهیم، قضاوت کنیم باید بگویم که نباید شاهد تحول عمده?ای در مجلس بعد باشیم. چون این تحول عمده، به عرضه نخبگی برمی?گردد که وقتی نخبه?ای خودش را عرضه نمی کند، انتخاب محدود به یکسری افراد و اشخاص خاص می?شود. موضوع بعد هم به حضور مردم بر می?گردد. اما باید در وهله اول عرضه?ای از سوی نخبگان صورت بگیرد و بعد منتظر حضور مردم باشیم.
وی در عین حال گفت: اما اگر اتفاقاتی رخ دهد و سعه صدری دیده شود، در تایید صلاحیت?ها وسعت نظر لحاظ شود و عذرخواهی?هایی صورت بگیرد و قوه قضاییه با این بداخلاقی?ها و بی اخلاقی?ها مستقل و مقتدرانه برخورد کند و هر از چندگاهی برای تسلی خاطر شعار ندهد و واقعا عمل کند، می توان امیدوار بود که اتفاقی بیفتد.»
