«اما اولی فالصدق ولاتخرجن من فیک کذبه ابدا و الثانیه الورع و لا تجتری خیانه ابدا»
اول راستگویی، و هیچ گاه از زبان تو دروغ خارج نشود و دوم ورع،هیچ وقت جرات به خیانت نکنی.
توضیح:در مورد راستگویی و امانت داری و دروغ گویی و خیانت یک رابطه مستقیم داریم.نمی شود کسی دروغگو باشد و امین باشد و یا کسی راستگو باشد و خیانت بکند چرا که راستگویی شما را به امانت داری می کشاند و دروغ گویی موجب خیانت در امانت می شود که یکی از بزرگترین امانات پست ومقامی و مسئولیتی است که انسان به واسطه حکمرانی بر مردم آن را به دست می آورد.(برگرفته از بیانات آیت الله مجتبی تهرانی)
