من در اینجا می خواهم به سهم خودم از مردم واقعی بحرین پوزش بطلبم.رسم مسلمانی و شیعه علی(ع) بودن من اقتضا می کرد در برابر ظلمی که به آنها می شود ساکت ننشینم و حتی از غصه بمیرم.اما چه کنم که مدتی است من و امثال من درگیر مسائلی شدیم که ذهنمان را مشغول خود کرده است و تا می آییم به نتیجه برسیم یک دفعه اتفاقی دیگر با 180 درجه اختلاف رخ می دهد و ذهنمان را مشوش می کند.
مثلا من هنوز نمی دانم اعتراض و تحصن مردم بحرین در میدان لولو قانونی بود یا نه؟یعنی در قوانین انها و به خصوص قانون اساسی شان چنین حقی به مردم داده شده یا نه.چون بزرگان ما می گویند اگر اعتراضی قانونی نباشد حکومت حق هر برخوردی دارد و حداقل اش این است که معترضان را به انحای مختلف متفرق سازد.در قانون اساسی ما که چنین اصلی آمده در کل سه روز به معترضان اجازه چند ساعت راهپیمایی دادند و بعدش حکم تیر ! صادر کردند و کهریزک انباشتند.
یا اینکه نمی دانم ایا واقعا معترضان هر چند درصدی باشند حق دارند در قدرت سهیم باشند یا نه؟حق دارند نماینده در مجلس داشته باشند یا نماینده ها از ترس رد صلاحیت حتی حق تسلیت گویی به معترضان را هم ندارند؟ایا معترضان می توانند از خودشان رسانه داشته باشند و یا در رسانه های حکومتی حداکثر هفته ای یک ساعت بتوانند نظراتشان را بیان کنند؟ اگر بحرینی ها این حقوق را ندارند تازه شده اند مثل ما.
یا اینکه نمی دانم آیا کشتن و زندانی کردن و به حصر بردن و زدن و تهدید کردن انسان ها بدون صادر شدن حکم شرعی و رعایت تمامی موارد قانونی و شرعی درست است یا نه؟ مثلا اگر آن کشته شدن در کشور دوست و عزیز سوریه باشد عیبی ندارد اما اگر در حکومت آل خلیفه باشد....
همه اینها و بسیاری موارد دیگر باعث شده که ذهن من آنقدر مشغول شود که نتوانم به مانند برخی ها سریع فریاد وااسلاما سر دهم و دلم برای مردم بحرین آن گونه که باید به تپش درآید.
البته از نظر من ظلم بد است و مردم حق تعیین سرنوشت شان را دارند.اما نمی دانم چرا برخی از آنهایی که از نظرشان ابن دو عقیده من باطل و اشتباه است شروع به حمایت از مردم بحرین کرده اند.
راستی مگر مردم بحرین چیز دیگری می خواهند که من خبر ندارم؟ نکند باز هم باید از مردم بحرین معذرت بخواهم که نفهمیدم برای چه اعتراض کرده اند؟
