سی و یک شب

«اگر
امام علیه السلام دستور به قتل فردی دهد، به دلیل عصمت، حتماً آن شخص واجب
القتل بوده، ولی اگر امیر و حاکم، حکم قتل صادر کند، مأموری که درباره ی
این حکم تردید دارد، هر چند حاکم را صالح و عادل بداند، اگر برایش امکان
دارد باید شخصاً درباره ی درست بودن این حکم تحقیق کند، و چنانچه کورکورانه
مبادرت به قتل کند و مقتول بی گناه باشد، مأمور قصاص می شود»(الخلاف،شیخ طوسی، ج5، ص166)