سی و یک شب

تیمهای فوتبال را شاید بتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد.تیمهایی که فوتبال بازی می کنند و تیمهایی ضد فوتبال.
ضد فوتبالی ها مشخصه های زیادی دارند.مهمترین هدف چنین تیم هایی این است که اول گل نخورند.یعنی دوام و بقایشان به این است.چون در آن صورت از حالت دفاعی شان خراج می شوند و آن موقع است که تیم حریف فضای خوبی به دست خواهد آورد.
تیمهای ضد فوتبالی به نحوی ارنج می شوند که بازی حریف را فلج کنند.برای همین معمولا بازی شان دلچسب نخواهد بود و حوصله آدم سر می رود.وقتی هم که دو تا تیم از این نوع به هم می خورند ،‌معمولا ضربات پنالتی است که برنده را مشخص می کند.
البته شاید این تیمها حق داشته باشند ،‌چون در شرایط برابر و در حالی که هر تیم بازی خودش را انجام دهد ،‌این تیمها بازنده خواهند بوذ.
امشب دو تیم هلند و اروگوئه در حالی یکی شان به فینال می رود که هر دویشان از نظر من جزو دسته ضد فوتبالی ها هستند.
هر چه بازی فردا شب با طراوت و فوتبالی خواهد بود،‌بازی امشب به احتمال زیاد کش دار و بی روح و اگر تیمی شانس زیادی نیاورد(مثل آنچه هلند در بازی با برزیل آورد) به پنالتی خواهد رسید.
من یکی خیلی متاسفم که باید یکی از این دو تیم به فینال برسند ،‌در حالی که تیم های مستعدتری چون انگلیس و آرژانتین و برزیل، به اشتباهات داوری و انتخاب سرمربی و یا رفتارهای بچه گانه شان باختند!