از یکی از شیرینی فروشی های تهران شیرینی قزوینی خریدیم.شرینی های کوچک و خوشمزه و بامزه ای هستند.برای همین اصلا توی جعبه های بزرگ و با ارتفاع نما ندارند.
یعد که خانه آمدیم و درش را باز کردیم دیدیم که درب جعبه از هر طرف دوسانتی از خود جعبه بزرگتر است.احتمالا شیرینی فروش محترم همان درهای مارک دار خودش را بی زحمت بر روی جعبه هایی که از قزوین آمده زده و بی خیال توازن ناموزونش شده.
از طرفی در سفر امسال به اصفهان و یزد آدم های بیکاری بودند(البته این هم یک نوعی کار است) که جلوی در شیرینی فروشی های معتبر آنجا پرسه می زدند و از عابران و کسانی که توی صف ایستاده بودند می پرسیدند: گز نمی خواهید.باقلوا شش لوز و.... و آنها را با قیمتی بیشتر و در حدود یک و نیم برابر پیشنهاد می دادند.
جالب این بود که آن شیرینی فروشی های معروف هم یا نیمه وقت باز بودند و یا مدام قطاب و گز تمام می کردند تا خدای نکرده این بندگان خدا رزق شان قطع نشود.
پی نوشت: یک راه حل ابتکاری برای شیرینی فروشیهای معتبر و پرمشتری این است که مدام سایز جعبه هایشان را عوض کنند تا متقلبان را کمی به زحمت بیاندازند.البته اگر همه شان شبیه این شیرینی فروشی ذکر شده نباشند.
