سی و یک شب

وقتی می خواهی به مبارزه با چیزی بروی که ریشه دوانیده و پایه هایش را محکم کرده، بدترین روش مواجهه مستقیم است.
حتی در وجود انسان هم چنین چیزی وجود دارد و مثلا نمی شود کسی را که تا دیروز کار مفیدش در شبانه روز به یک ساعت هم نمی رسیده به دوازده ساعت کار مفید کشاند.
حتی فیزیک بدن هم در چنین حالتی آن عنصر جدید را دفع می کند.
امیدوارم که تا به اینجا کسی نباشد که حتی این مورد را هم نپذیرفته باشد.
یکی از مواردی که به نظرم هر کس که اهل فکر و نظر بود ،‌دیگر حالا متوجه اش شده  است، معضل سطحی نگری در عرصه دین و ... است.
حالا می شود کلا افرادی را که به چنین رویه ای مبتلی هستند و اکثرشان هم این گونه تربیت شده اند و در رسانه هایی چون هیات و سخنرانی و صدا و سیما و ... هم بر آتشش افزوده شده را طرد کرد و یا به تمسخر و توهین به مقدسات و باورهایشان مشغول شد.
می شود هم نشست یک کناری و مدام نق زد و مردم را اسفه السفها و ... نامید و به حمع کوچکی از دوستان تصدیق کننده و آه از نهاد برآورنده اکتفا کرد.
اما اگر کسی واقعا درد این موارد و تبعات نامیمون و ناخوشایندش را حس می کند ،‌قطعا توهین و تمسخر و بی خیالی و بیان صرف و برخورد فیزیکی و... چاره کار نیست.
دوستان زیادی در همین چندماهه اخیر به این موضوعات پرداخته اند و در اکثر موارد هم به راه حل دادن نرسیده اند.
به نظر من در قدم اول باید از روشهایی استفاده کنیم که مخاطبمان به آنها واکنش منفی نشان ندهد.اگر بشود راهی جست که حتی با روی باز هم از آن استقبال کند که نور علی نور است.
از آنجایی که در کشور ما فرد پرستی و نگاه سراسر مثبت و یا منفی به افراد و به خصوص در قشر سطحی نگر رواج بیشتری دارد،‌ شاید استفاده از افرادی که برآیندشان می تواند بسیاری از عقاید سطحی نگران را مورد سوال و کنکاش قرار داده و آنها را به تضاد بکشاند،‌چاره کار باشد.
دو نفر از این افراد ، امام خمینی و شهید مطهری هستند.که در دو ماه اخیر سالگردشان است و فرصت مناسبی برای بسط اندیشه هایی از آنان که توسط مروجان سطحی نگری به فراموشی سپرده شده.
من خودم اثر کتاب حماسه حسینی را در هیات هایی که مروج سطحی نگری هستند به وضوح دیده ام تا آنجایی که مداح محترم مدام مجبور به توضیح دادن می شد که اثبات کند آنچه می خواند تضادی با گفته های شهید مطهری ندارد.