سی و یک شب

اگر یادتان باشد ،‌بعد از دستگیری های گسترده،‌مدام در رسانه های جریان حاکم از اسناد و مدارک غیر قابل خدشه نام برده می شد که از رابطه دستگیرشدگان با بیگانگان و قصد آنها برای براندازی نرم و کودتای مخملی پرده بر می داشت.
حالا که احکام دادگاه ها دارد به آخرش می رسد ،‌هنوز که هنوز است در بین احکام کسانی که رجل سیاسی بودند،‌خبری از آن اسناد متقن و محرز نیست و برای آنان صرفا با استفاده از موادی از قانون مجازات اسلامی زندان می برند که بسیار کلی هستند.
به طور نمونه خبری که دیروز از صدور حکم آقایان میردامادی و تاج زاده و سلیمانی منتشر شد،‌6 سال زندان بر اساس مواد 500 و 610 بود.
بد نیست نگاهی به این دو ماده بیاندازیم.
ماده 500 - هرکس علیه نظام جمهوری اسلامی ایران یا به نفع گروهها و
سازمانهای مخالف نظام به هر نحو فعالیت تبلیغی نماید به حبس از سه ماه تا
یک سال محکوم خواهدشد .

ماده 610 - هرگاه دو نفر یا بیشتر اجتماع و تبانی نمایند که جرایمی بر
ضدامنیت داخلی یاخارج کشور مرتکب شوند یا وسایل ارتکاب آن را فراهم نمایند
در صورتی که عنوان محارب برآنان صادق نباشد به دو تا پنج سال حبس محکوم
خواهندشد .
در صورتی که در این قانون برای بسیاری از جرایم مشخص تر هم احکامی آمده.
نکته جالب دیگر هم این است که تقریبا در اکثر این احکام ،‌حد بالای حکم را در نظر گرفته اند.شاید به مخاطب القا کنند که این ها خیلی مجرم اند.
من نه از علم حقوق ره توشه ای دارم و نه به کار قضاوت آشنایی و نه طرفدار این آقایان هستم، فقط حرفم این است که اگر با اسناد و مدارکی که ادعایش می کنید اینها را گرفته اید ،‌پس چرا من اثری از این مدارک نمی بینم.خبری از ارتباط با بیگانگان هم نیست.

اما از آن تاسف بارتر ماده ای است که بر اساس آن برای محمدنوری زاد حکم بریدند.

ماده 608 – توهین  به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنانچه موجب حدقذف نباشد به مجازات شلاق تا ( ?? ) ضربه ویا پنجاه
هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی خواهدبود .


زیرنویس :

 
نظریه  : صرف اظهار شخصی که بگوید
شما سفارش گرفته اید تا علیه من اقدام کنید ( خطاب به قاضی ) اهانت محسوب
نمی شود .


نظریه  : اهانت ، امر عرفی و تشخیص آن با قاضی
رسیدگی کننده به پرونده است ، مع ذلک اضافه می شود که در اهانت ، قصد هم
لازم است یعنی اهانت کننده باید قصد اهانت داشته باشد ولی اگر قصداهانت
نداشته باشد ، سخن یا عمل او اهانت نخواهد بود .


( ??? ) قانون استفساریه نسبت به کلمه اهانت ، توهین ویا هتک حرمت مندرج
در مقررات جزایی مواد513، 514 ، 608 و 609 قانون مجازات اسلامی و بندهای ?
و ? ماده ? و مواد ?? و ?? قانون مطبوعات مصوب ????/??/? :


موضوع استفسار : ماده واحده - آیا منظور از عبارت ( اهانت ، توهین و یا هتک
حرمت ) مندرج در مقررات جزایی ازجمله مواد ??? ، ??? ، ??? و ??? ق . م . ا
. و بندهای ? و ? ماده ? و مواد ?? و ?? قانون مطبوعات عبارت است ازبکار
بردن الفاظی که دلالت صریح بر فحاشی و سب و لعن دارد یا خیر ؟ و در صورت
عدم صراحت مطلب و انکار متهم بر قصد اهانت و هتک حرمت آیا موضوع از مصادیق
مواد مورد ذکر می باشد یا خیر ؟


نظر مجلس : از نظر مقررات کیفری اهانت و توهین و . . . عبارت است از بکار
بردن الفاظی که صریح یا ظاهر باشد و یاارتکاب اعمال و انجام حرکاتی که با
لحاظ عرفیات جامعه و با در نظر گرفتن شرایط زمانی و مکانی و موقعیت اشخاص
موجب تخفیف و تحقیر آنان شود و با عدم ظهور الفاظ * توهین تلقی نمی گردد .


* نظریه : به نظر می رسد ، عبارت ( با عدم
ظهور الفاظ توهین تلقی نمی گردد ) صرفٹناظر به صدر نظریه مجلس یعنی توهین
لفظی باشد نه اینکه توهین عملی هم بایستی همراه با توهین لفظی باشد ، به
طوری که با عدم ظهور الفاظ ، توهین عملی محقق نخواهد شد .


نظریه : قید کلمه توهین به افراد از قبیل
فحاشی و استعمال الفاظ رکیک . . . تمثیلی است و منحصر به توهین لفظی نمی
باشد .


نظریه  : اطلاق ارتکاب جرم توهین به فاعل
مستلزم احراز قصد اوست و درماده 608 ق . م . ا . هم برای فعل مادی این جرم
بکاربردن الفاظ رکیک و فحاشی مثال زده شده است لذا ایراد ضرب ساده بی نشان
را نمی توان با این جرم یکی دانست مگر اینکه عرفٹ توهین محسوب شود قصد
اهانت هم احراز شده باشد .



آنچه من از مجموع زیرنویسهای این قانون برداشت کردم این است که تشخیص توهین امری عرفی است و در ثانی فرد باید قصد توهین داشته باشد.یک بار به بیانیه دادگاه مراجعه کنید تا علت آن همه قلم فرسایی را در جواب اینکه نوری زاد گفته من انتقاد سازنده کردم را بفهمید.