سی و یک شب

یکی از مهمترین رویه های حکومت مداران ما حداقل در سی سال گذشته ، تبلیغ و تبیین پدیده ای به نام Group think بوده است.یعنی یک جمعیتی که همه یک جور فکر می کنند و این یک جور فکر کردن را نه تنها مذموم نمی دانند که آن را به صورت فضیلت نشان می دهند و تبلیغ می کنند و هر کس که به نحوی بخواهد یا این تک فکری و تک اندیشی طرفه مخالفتی بکند با او به انحای مختلف برخورد می کنند تا نتایجی که طی این سی سال به آن رسیده اند را دوباره تداعی کنند.برای همین افرادی که می خواستند سدشکن این پدیده ایستا و مخرب باشند را چارهای جز برگزیدن یک از دو راه زیر نبوده است.
1- طرف بعد از کلی رنج و مرارت ؛‌از زندان و توهین و تحقیر گرفته تا تهدید نزدیکانش و ...، عطای ابراز اندیشه متفاوت را به لقایش بخشیده و می بیند که قادر به پرداختن هزینه این متفاوت اندیشیدن نیست ،‌و از طرفی به دلایلی که خودش از آن آگاه است، نمی خواهد کشور را ترک کند.لذا در عین اتخاذ سیاست سکوت، تقریبا از تمامی حقوق دولتی و حکومتی اش هم محروم می شود و تقریبا از صحنه روزگار محو.
2- برای این گروه از افراد همان برخوردها و نتایج حاصل می شود با این تفاوت که دیگر تاب تحمل در کشور را ندارد و به آن سوی آب می رود.یا به مخالفت و انتقاد می پردازد و یا به کارهایی جز آن.در صورتی که به انتقاد بپردازد مجریان پروژه گروپ تینک، با هزار شوق و رغبت طرف را بزرگش می کنند که دیدید این بابا به دنبال اصلاح و تغییر و گونه دیگر اندیشیدن نبود و ما راست می گفتیم و می خواست براندازی و کودتا و ... بکند.(پروژه کیهانی و بیست و سی محور)
تا به حال و در دوره های مختلف از اوایل انقلاب این رویه تقریبا به صورت مداوم انجام می پذیرفته و عناصر مبلغ این تک فکری و تک اندیشی سرخوش از رویه شان به حیات سیاسی و تبلیغ این تک اندیشی شان می پرداختند.
اما رویه ای که از انتخابات اخیر در جامعه صورت گرفته و باید مهمترین پرچمدارش را هم مهندس موسوی بدانیم، راه سومی را در پیش گرفته اند که می توان از آن تعبیر به Group shift کرد که معنایش این است که ضمن عضویت در گروه تمام تلاش خود را می کنیم که افکار و اندیشه های غلط را اصلاح کنیم.
البته قطعا به برخی اندیشه های مهندس موسوی و ... اشکالاتی وارد است اما نباید این را از نظر دور داشت که چنین رویه ای جدید و ابتکاری است و از عکس العمل های مروجان پدیده تک اندیشی این گونه بر می آید که طاقتشان طاق شده و می خواهند به گونه ای مانع استمرار و تثبیت چنین تفکری شوند.
لذا مدام در حال تلاش اند تا یا به گونه ای این جریان را به بیگانگان نسبت دهند و مدام از مرزبندی با دشمن صحبت کنند، یا کاری کنند که این افراد سرشناس به خارج بروند و یا به گونه ای به سکوت بیافتند.یا مدام از تمام شدن فرصت برگشتشان دم می زنند و گاه تهدید به دستگیری
برای همین هربار که مهندس بیانیه می نویسد و یا مصاحبه ای می کند،‌چونان مارگزیده به خود می پیچند و دهانشان را باز می کنند و ....