سی و یک شب

مناظره دیشب آقای دکتر نوبخت با دکتر داوری یادآور مناظره خرداد ماه 84 وی با دکتر خوش چهره بود؛ مناظره ای که در آن دکتر خوش چهره به عنوان نماینده اقتصادی دکتر احمدی نژاد در آن شرکت کرده بود و خواسته و یا ناخواسته نوع سخنان دکتر نوبخت به جلب رای بیشتر برای دکتر احمدی نژاد منجر شد.
در آن مناظره در حالی که یک طرف انتخابات، کارنامه مشخصی داشت و می شد به عیب ها و قوت های آن پرداخت، اما طرف دیگر به جز دو سال حضور در شهرداری که اصلا قابل قیاس با اداره یک وزارتخانه رده دوم هم نیست،‌سابقه قابل عرضه و دفاعی نداشت و به سختی می شد از چنان دیکته نانوشته ای غلط واضح گرفت.
برای همین هم دکتر نوبخت به تمسخر فعالیت های احمدی نژاد در شهرداری پرداخت و نتیجه آن شد که سکوت دکتر خوش چهره به نفع کاندیدایی تمام شد که ناشناخته تر و البته منتقد غلط های طرف مقابل بود.
اما دیشب در حالی مناظره برگزار شد که نماینده تلویحی دولت به جای دکتر خوش چهره ؛که استاد یکی از دانشگاه های معتبر کشور و نماینده مجلس بود و البته امروز به جمع منتقدین اقتصادی دکتر احمدی نژاد پیوسته و تا حدی برخی انتقادهای همان مناظره را پذیرفته، فردی بود که می خواست به سیاق چهار سال گذشته به دیکته حریف حمله کند و با بافتن آسمان به ریسمان و تحلیل و تفسیر ،آنها را در امر توسعه و برنامه ریزی و امور اقتصادی ناکارآمد و نالایق و گاه خیانت کار نشان دهد.
در صورتی که دیگر امروز دولت دکتر احمدی نژاد خود دارای دیکته ای است که نمی شود صرفا با پر غلط جلوه دادن دیکته های دیگران ،نمره قبولی برای آن دست و پا کرد.
متاسفانه دولت نهم کارنامه مشخصی در بسیاری از امور از جمله اقتصاد ندارد،‌ و طرفداران آن به جای تحلیل و عیب یابی از اقدامات انجام شده و اصلاح آن ،به دنبال ایجاد توهم منجی و تحلیل هایی هستند که اگرچه می تواند طرفدارانشان را تا حدودی قانع نگه دارد ،ولی ریشه علمی و استدلالی کمی دارد.
بهترین قسمت مناظره دیشب آنجایی بود که دکتر نوبخت در جواب برخی انتقادها نسبت به مبنای برنامه ریزی ها به دکتر داوری گفت که اگر با برنامه چهارم مخالف بودید ،‌برای آن اصلاحیه می آوردید و بعد از تصویب مجلس آن را اجرا می کردید.
در حالی که اولین تجربه بودجه نویسی دولت آن چنان عجیب و توصیفی است که صدای نمایندگان اصولگرا را هم درآورده است.
در حقیقت دولتمردان می خواهند هنوز هم با انتقاد از این و آن و البته رها کردن خودشان از هرگونه قید و بند و پاسخ گویی،‌ و با بازی کردن با اعداد و ارقام و گاه بی اهمیت جلوه دادن آنها ،کار را به پیش ببرند، و گاه در این مساله آنقدر شور می شوند که به اعتقاد برخی ،اقداماتشان از بزرگترین برچسب هایی که به رقبایشان می زدند هم مخرب تر هست.