سی و یک شب

دیروز سالگرد قیصر امین پور بود.پریشب این قسمت آخر سریال دکتر قریب خیلی اشک در بیار شده بود.شنبه هم که دکتر صفارزاده فوت کرد و از آن سنخ متن های سوزناک که بعد از مرگ آدم ها منتشر می شود ،فضای مطبوعات را پر کرده بود.

قیصر شعرهای قشنگی دارد که این آخری هایش بیشتر تلخ و گریه درآر هستند.گفتم برای تلطیف فضا هم که شده چند بیت شوخ و شنگ از قیصر بیاورم.شما هم اگر حالتان جا آمد فاتحه ای حواله اش کنید.

دیشب باران قرار با پنجره داشت

روبوسی آبدار با پنجره داشت

یکریز به گوش پنجره پچ پچ کرد

چک چک ،چک چک ...چکار با پنجره داشت؟

کودک دل شیطنت کرده است یک دم در ازل

تا ابد از دامن پر مهر مادر طرد شد

پس دست کم بگذار تا روز مبادا

در چشم من باقی بماند جای پایت

پرنده

نشسته روی دیوار

گرفته یک قفس به منقار

دیشب عروسی یکی از دوستان قدیمی رفته بودیم.یکی از بچه ها بی هوا زد توی خاطرات گذشته.از دورانی که با  هم کلاسی بودیم و بعضی از بچه ها با این دوست داماد شده مان که عقاید سیاسی متفاوتی با اکثریت بچه ها داشت بحث و جدل می کردند.تا اینجایش شور و حال آن سالها و سنین بود.ولی بعضی وقت ها کار به زد و خورد می رسید .خاطره خیلی جالبی نبود.البته من تقریبا بی طرف بودم ولی هر وقت یاد اون روزها می افتم ناراحت می شوم.نمی دانم کسانی که احیانا آن اذیت و آزارها را می کردند الان چه حسی دارند.به نظرم باید کمی متاسف باشند.حتی بعضی هایشان در آن افکار گذشته شان تجدید نظر کردند.خیلی خوب است که انسان در این مواقع از خدا کمک بخواهد که اگر تفکر درستی دارد در آن به بیراهه نرود و اگر هم فکر غلطی دارد به گونه ای برخورد نکند که فردایش پشیمان شود.حالا در جامعه ای که همه دنبال مورد گرفتن از هم هستند.

پدر این دوست قدیمی ما از مسئولان گذشته نزدیک به جناح چپ است.کلی هم از بزرگان این طیف سیاسی از کروبی و محتشمی و ابطحی و زنگنه و ... هم آمده بودند.جذاب ترینشان هم سید محمد خاتمی رییس جمهور پیشین بود که حتی شام هم ماند و کلی تحویل گرفت. یکی از بچه ها به شوخی می گفت که حاضر است به آقای خاتمی بگوید که او خودش شاهد بوده که این دوست داماد شده ما چگونه در انتخابات دوم خرداد برای رییس جمهور شدن ایشان تلاش می کرده.این هم خودش جالبه که آدم برای یک نفر تلاش کند و بعدش هم طرف در عروسیت شرکت کند.

در هر صورت مبارکشان باشد.