سی و یک شب

آشیخ محمد زائری که چند وقتی بود روزه سکوت گرفته بود.مطلب زیبایی نوشته که خواندنش خالی از لطف نیست.چون تقریبا با نوشته شان موافقم، قسمت آخرش را اینجا می آورم.کاملش را اینجا ببینید.
«آیا در کنار مشکلاتی چون بدحجابی و دختربازی و فیلم‌های هالیوودی و
شبکه‌های ماهواره‌ای و رابطه محرم و نامحرم و چاپ یک مطلب در یک نشریه
دانشجویی و قضا شدن نماز صبح  و توهین به روحانیت و... که معتقدیم هیچیک بی
اهمیت و ناچیز نیست، مشکلات بی اهمیت و ناچیزی! مثل بی عدالتی و فقر و
فساد اداری و رشوه و پارتی بازی و آه مظلوم و سرکوب انتقادهای ساده و دروغ و
غیبت و بازی با آبروی مردم و بی حرمتی به مؤمنین و بی اعتمادی مخاطب و سلب
باورهای عمومی و... هم جایی برای نگرانی و حساسیت دارند یا نه؟

و
اگر دارند ـ که بر طبق روایات صحیحه و مشهوره چنین است ـ برای آنها باید
قبل از بدحجابی و بی حجابی فریاد زد یا خیر؟ و راستی اگر قرار شود یک بار
دیگر فهرست آن خطرات و تهدیدها را مرور کنیم آیا همین موضوع حجاب
خطرسازترین است یا چیزهای دیگری هم هست... مثل قدیم‌ها که به ما یاد داده
بودید که هیچ چیزی با ظلم پابرجا نمی ماند؟»