ما بايد خودمان را جاي بازاري ها هم بگذاريم. يک بازاري مثلاً 10 ميليون تومان جنس مي خرد تا 12 ميليون آنها را بفروشد تا 2 ميليون سود ببرد و چرخ زندگي اش را بچرخاند اما وقتي مي رود بازار تا دوباره مغازه اش را پر کند مي بيند که اين بار همه ي 12 ميليون تومان را بايد بدهد و چيزي براي گذران زندگي برايش باقي نمي ماند در چنين حالتي بازاري بايد يا از قيد سهم خانواده بزند و يا موجودي مغازه را کاهش دهد و يا قيمت را به تناسب تورم بالا ببرد و اين راهي است که حتي شما هم باشي آن را انتخاب مي کني.