نبايد در گذشته ماند.گذشته چراغ راه آينده است.اما نه بروي زيرچراغ بشيني و روشنايي رو جشن بگيري.چراغ رو بردار و حرکت کن.من اصلا نمي گم تو انتخابات شرکت کن يا نکن.مي گم بهش فکر کنيم.رفتاري فعال نشان بدهيم .و انفعالي عمل نکنيم .از اول چشم مان را نبنديم و چند تا شرط غيرقابل امکان بذاريم و بگيم خودشون نخواستن.يک طرف ميگه تا توبه نکني، اون طرف هم ميگه تا اونا رو آزاد نکني.هنوز تو سه سال گذشته اند.در ضمن اين اهداف و آرمان هايي که برايش معترضيم خيلي هاشون تو فرهنگ و خون جامعه نيست.جامعه الان ما استبداد پسنده.حالا هر چي بياييم و شعار دموکراسي بديم و تبليغ کنيم سر بزنگاه مي پيچه تو کوچه استبداد.به يکي مي گه هر چي تو بگي و از خودش سلب مسئوليت مي کنه.ما يک انقلاب با هزينه بسيار کرديم و هنوز بعد سي سال تو اصول اوليه اش مانده ايم.الان هم از اون طرف افتاديم.بايد فرهنگ سازي کرد، آدم تربيت کرد، فکر و انديشه را نهادينه کرد و بعدش حرکت.نه اول حرکت کنيم و بگيم بقيه اش درست مي شه.تا حالا که نشده.اين چيزهاييه که بايد از گذشته بياموزيم.