وبلاگ :
سي و يك شب
يادداشت :
به پاييز بگو برگردد!
نظرات :
1
خصوصي ،
3
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
سرطان ذهن
سلام. اگر قرار بود خودم خلاصه کنم مي گفتم: "با وجود اينکه رويکرد کاپيتان و مربي ايران را اشتباه مي دانم ولي خواهان شکستشان نيستم. هر چند نتيجه اشتباه اغلب شکست است. هر چند جنبه پيروزي را ندارند. راه درست هم بازگشت به مردم است."
با خيلي از حرفهاي شما موافقم ولي به نظر بنده هم در جنگ و هم در قضيه هسته اي حق با ايران است و دشمنان ايران ظالمانه ترين کارها را کرده اند. مقامات داخلي در هر دو قضيه اشتباهات نه چندان کوچکي داشته اند. نه اين اشتباهات بايد آن ظلم را کمرنگ کند و نه در مواجهه داخلي ما ظلم طرف خارجي توجيه چنين اشتباهاتي است.
پاسخ
يه مطلبي اينجا نوشته ام که حتما بخوانيد:
اين تيم،تيم ما نيست!
خلاصه همه حرف هاي من اين است که اگر چه به اسلام و کشور و مردم ام دلبسته ام اما اگر در رويارويي با آن طرفي ها ما ضعيف تر بوديم و تاسف بارتر اينکه افرادي را از قصد به مصاف فرستاديم که توانايي رويارويي با حريف را نداشتند، هر چند آن حريف ته ظلم و عداوت و تمامي رذايل هم باشد،من يکي اصلا از طرف خودم حمايت نمي کنم و پيروزي اش را ناعادلانه مي دانم.البته هيچ گاه ظلم و بدي طرف مقابل را کوچک جلوه نمي دهم و از پيروزي اش چندان خوشحال نمي شوم