با مطلب شما كاملاً موافقم به اضافه‌ي چند توضيح ديگر:
مديريت شهري از جنس مديريت‌هاي آني است يعني بايد سريعاً درباره‌ي مسائل جاري تصميم گرفت و اجرا كرد. مثلاً زباله نمي‌تواند بيشتر از چند ساعت بر روي زمين بماند. اين ويژگي باعث مي‌شود امور جاري سازمان شهري فرصت داشتن نگرش سيستمي و كل‌نگر را از ايشان بگيرد و آن قدر غرق در حل امور و مشكلات جاري مي‌شوند كه اهداف استراتژيك و بلند مدت را فراموش مي‌كنند
به طور خاص براي شهر تهران 25 نهاد، سازمان، وزارتخانه و ارگان تصميم گيري مي‌كنند و نتيجه‌ي آن مديريت بخشي است. رسيدن به مديريت يكپارچه‌ي شهري نيز به دلايل سياسي به نظر من به اين زودي‌ها در ايران محقق نخواهد شد و مشكلاتي كه شما ذكر كرده‌ايد تا عدم تحقق حكمروايي شهري همچنان باقي خواهد ماند.
حكمروايي شهري مديريت شهر است با انتخاب مردم و با استفاده از منابع شهر و مشاركت مردم و قلمرو آن همه‌ي امور شهري است از آب و برق و مدرسه و بيمارستان تا ساخت و ساز و خيابان. تحقق حكمروايي شهري در ايران براي من مثل خواب مي‌ماند
