تفاوت است بین آنکه آدم کاری را به خاطر اعتقادش انجام دهد یا به خاطر ترس از عواقب انجام ندادنش.
نمونه اش عمده برادران اصول گرای منتقد هستند( علی مطهری جز معدودهایی است که فاکتور می گیرم) که به خصوص در مورد انتقاد به برخوردهای امنیتی و سلبی و ...مشاهده می کنیم بیش از آنکه با ذات این برخوردها مشکل داشته باشند با نتایج اش درگیر اند.
برای همین هم است که در برابر اتفاق هایی که در ایران و دیگر کشورهای اسلامی می افتد، نظرات گاه متناقضی بیان می کنند.
نمونه اش هم برادران آینده و عصر ایران و آرمان ایران که تا می آیی باهاشان هم ذات پنداری کنی ،در یک موضوع دیگر رویه ای 180 درجه متفاوت در پیش می گیرند.
