سی و یک شب

قرآن سوزی اخیر،‌از آن دست حوادث جاهلانه و اشتباهی بود که هر کس از ظن خود،‌به محکوم کردن و برائت جستن از آن پرداخت.
اما در این دریای انتقادات و پرسش گری ها،‌برخی استدلالات در نوع خود جالب توجه بود.
به طور نمونه استدلالی که در رسانه های رسمی ما مطرح شد آن بود که چون این اقدام در ملا عام و با زمینه قبلی صورت گرفته،‌ در نتیجه دولتمردان آمریکایی با وجود انتقاد زبانی از آن ،‌به دلیل انکه جلوی این اتفاق را نگرفته اند و یا با مسببان آن برخورد قاطع و سریع انجام ندادند،‌مسبب این اقدام بوده و یا در آن شریک هستند.
به درستی یا غلطی این شیوه استدلال کاری ندارم،‌که حوصله ای بسیار بیشتر از یک متن وبلاگی می طلبد،‌بلکه سوالم از مروجان این نوع نگاه آن است که ایا تمامی دولت های دنیا در صورتی که چنین اتفاقی در کشورشان بیافتد ،‌و آنها اقدام مقتضی انجام ندهند،‌مسئول این نوع وقایع هستند و باید در برابر آن پاسخ گو باشند،‌یا اینکه برخی کشورها استثنا هستند و می توانند این کارها را به عناصر خودسر نسبت دهند و یا در گذر زمان به فراموشی بسپارند؟
آیا اتامرون الناس بالبر و تنسون انفسکم؟