سلام

آن جمله اي را که از شهيد علم الهدي نقل کرده بودي و حاشيه اي را بر آن نگاشتي،بسيار خوش و نغز بود.

دست مريزاد!

دوست عزيز جرم واقعي را کسي مرتکب شده است که چنين بازداشتگاهي را ساخته است. متهم آنهايي هستند که طرح مبارزه با اراذل و اوباش را اينچنين اجرا کردند و اکنون هم با وجود چنين جنايتي در کهربزک از طرحشان نادم نيستند. حتي متهم ماييم که سکوت کرديم.
همان روز که طرح مبارزه با اراذل و اوباش را اجرا کردند ما بايد ايراد مي گرفتيم که تعريف اراذل و اوباش چيست؟ و آيا اگر چنين عنواني يا مفهوم آن در قوانين هست آيا تشخيص آن با دادگاه صالحه است يا با بازپرس و افسر پليس امنيت؟
گفتيم چرا آفتابه بر سر طرف مي گذاريد و در خيابان مي گردانيد گفتند اراذل و اوباشند. گفتند برخي از آنها به مادر و همسر در برابر شوهر و فرزند تجاوز کرده است. بعد رويمان نشد بپرسيم متهم دادگاه نرفته چگونه تجاوزش اثبات شده است. رويمان نشد بگوييم باز گذاشتن علني دست پليس در برخورد با متهم يعني استقبال از شکنجه.
حالا طبيعي است به اين آقاي قاضي بر بخورد. آخر او کار جديدي نکرده است.
متهم همان مافوق هايي هستند که مي دانستند در کهريزک شکنجه رويه هست (اگر نمي دانستند چرا مطابق روايت رسمي حتي قبل از گزارش مرگها در آنجا دستور نفرستادن دستگيرشدگان را دادند؟) با اين وجود خم به ابرو نياوردند. راستي از شما تعجب مي کنم چنان نوشته ايد که گويا تمام قبح وجود کهريزک و فرستادن دستگيرشدگان به آنجا عدم رضايت رهبر است.

من به آقاي قاضي حق مي دهم.
1-وقتي کهريزک بازداشتگاه رسمي است فرستادن مجرمان امنيتي (از نظر ما سياسي هستند وگرنه حاکميت اگر جرمشان را سياسي مي دانست لااقل هيات منصفه اي تشکيل مي شد) چه جرمي است. نهايتش بي سليقگي است.
2-وقتي دادگاه حکم به تبرئه داده است و خود فرد هم به کار خود اشکالي نمي بيند حق دارد احساس کند عده اي بي جهت آبرويش را مي برند.
3- هنوز استدلال همه مسئولين و اعضاي کميته هاي برسي موضوع اين است که متاسفانه مجرمين خياباني که را به کهريزک که مخصوص اراذل و اوباش است برده اند. استدلال قاضي اين است که اراذل و اوباش مجرم جرم علني و خطرناکند و دستگيرشدگان 18 تير هم همينطور و هيچ جاي قانون يک بازداشتگاه خاص را مخصوص به عده اي خاص نکرده که ما با تخطي از آن مجرم باشيم.

آقاي رياضي عزيز اينها را نمي نويسم که بگويم در کهريزک جنايت نشده است حرف من اين است که ريشه را به چسبيم و از کاسه کوزه شکستن اصحاب قدرت بر سر يکي دو نفر خوشحال نشويم به خصوص که در همين کارشان هم لزومي به رعايت قانون و انصاف نمي بينند.